Cadeau aan mezelf! Geslaagd!

Toen ik deze zomer eerder klaar was met een interim HR-opdracht dan gedacht had ik plotseling ruimte in mijn agenda. Ik was van plan om in het nieuwe jaar weer tijd te maken voor mijn eigen ontwikkeling maar besloot dan nu de extra tijd maar even goed te benutten. Ik coach al een hele tijd, veel loopbaan coaching maar ook persoonlijke coaching op allerlei (maatwerk) gebieden, bijvoorbeeld een “boost je zelfvertrouwen” coaching traject.

Verlanglijst

Ondanks mijn ervaring heb ik ook wel eens minder zelfvertrouwen en moet ik, voor mijn gevoel, “hard werken” om de begeleiding succesvol te laten zijn. Ik heb diverse opleidingen afgerond op het gebied van mens en werk maar een opleiding puur gericht op coaching stond nog op mijn verlanglijstje, dus die keuze was heel snel gemaakt.

Virtueel klaslokaal

Door Corona werd de opleiding online aangeboden, pluspunt; Ik kon al snel beginnen. Als ik wat wil dan wil ik het meestal ook meteen, dus dat kwam goed uit. Ik kreeg les in een virtuele classroom, dat was nieuw voor mij. De eerste dag was wennen want 8 vreemde mensen, online, en dan elkaar coachen, poeh ik vond het geen walk in the park. Maar al gauw bleek dat we een hele mooie diverse groep mensen hadden; iedereen met hun eigen kracht en ook onzekerheden. We leerden van elkaar en gaven allemaal onze ziel bloot. Ook de cursusleiders waren echt goed en vooral heel fijn; geduldig, stelden mij erg op mijn gemak en gaven heldere feedback; wát een cadeautje zijn al deze mensen en wat een verdieping voor mijn werk.

Van de nood een deugd maken

Een stukje bevestiging dat ik al veel goed deed en daarbij hele mooie nieuwe tools geleerd om nog meer in mensen naar boven te halen, echt waardevol en leuk om te doen. De examens hebben wel wat zweetparels op mijn voorhoofd doen verschijnen. Pittige cliënten en dan achteraf naar jezelf te moeten luisteren; ik zei naar mijn smaak net iets te vaak ja en hm hm. Om dan te reflecteren op de coaching sessie en op mijzelf als coach, afgeleid door je eigen stem, niét te doen. Maar wel gelukt, geslaagd! Dat noem ik nou van de nood een deugd maken :-).